Koersel en Bouts: warme partners

Vele Koerselaren zijn al jaren bekend met Bouts want vele Koerselse gezinnen en bedrijven vertrouwen op onze expertise.
Al decennialang verzekeren wij de inwoners van dit dorp van een lekker warm huis.
En wij komen er dagdagelijks met veel goesting!

't Fonteintje of Koersels Kappelleke

We zijn in het jaar 1826. De 61-jarige Jan Swartebroukx voelt zich al een tijdje ziek. Toch trekt hij in het voorjaar met paard en kar naar de Hogenbosheide om er heideloof te kappen en russen (venige graszoden) te steken die als brandstof konden dienen.

Op een bepaald moment krijgt hij hevige buikkrampen, die aanhouden, en hij verzwakt zienderogen.
Swartebroukx had niets te drinken meer! Hij denkt dat hij eenzaam zal sterven in de verlaten Koerselse heide. In zijn stervensnood bidt hij tot Onze Lieve Vrouw om bijstand.
Spontaan ontstaat er een waterbron, Jan merkt de opborrelende bron op, hij kruipt ernaartoe en drinkt van het frisse water. Geleidelijk aan verdwijnen de hevige krampen en voelde hij zich kerngezond.

Jan gelooft dat er een mirakel is gebeurd en uit dankbaarheid plaatste hij een staak met een Mariabeeld, dat sindsdien Onze Lieve Vrouwe aan de Staak of Onze Lieve Vrouwe bij ’t Fonteintje werd genoemd.
Zo ontstond de bedevaart. Nog steeds komen vele mensen naar dit pelgrimsoord om van het frisse water van de bron te drinken.

Het Baltisch kamp: barak 15

In 1942 – 45 bevond er zich een barakkenkamp in Koersel met hoofdzakelijk ‘onvrije werknemers’: Russische en Duitse krijgsgevangenen, en veroordeelde collaborateurs. Allen tewerkgesteld in de kolenmijn om de kolenproductie op peil te houden.
Zij werden ondergebracht in een 70-tal houten barakken. Eén zo’n barak deed dienst als slaapbarak met honderden stapelbedden!

Later werd de site gebruikt als tijdelijke huisvesting voor de nieuw aangeworven mijnarbeiders uit o.a. Polen en Italië. Veelal kwamen ook zij terecht in de houten woonbarakken.

Vanaf de jaren ’60 was de civiele bescherming van Koersel er gehuisvest.

Op 28 april 2013 heropende een replica van Barak 15 in Beringen. Maar deze houten, groen geverfde barak, fungeert als museum waar het mijn- en migratieverhaal van Beringen centraal staat.