Herk-de-Stad en Bouts: dynamische partners

Vele gezinnen en bedrijven in Herk-de-Stad zijn vertrouwd met Bouts.
Al decennialang voorzien wij de inwoners van deze gezellige gemeente van een lekker warm huis.
En wij komen er graag, met volle goesting!

Schulensbroek

In het Schulensbroek, één van de grootste Vlaamse natuurreservaten, ligt het Schulensmeer, het grootste binnenwater van Vlaanderen.

De naam 'Schulensbroek' is afgeleid van het 'broek van Schulen' en staat voor een drassig, moerassig, langs rivieren of beken gelegen groenland in Schulen dat 's winters onder water staat. Eeuwenlang was het Schulensbroek één groot natuurlijk overstromingsgebied dat meerdere maanden per jaar blank stond.
Het broek was erg vruchtbaar, tot plezier van de landbouwers. Hooi van het Schulensbroek was erg gegeerd. Halfweg de jaren '70 werd het beemdenlandschap deels uitgegraven voor zandwinningswerken. De mens probeerde het water van de Demer en haar vele bijrivieren binnen de perken te houden met de aanleg van een wachtbekken. Het Schulensmeer werd een feit.

Dit leefgebied van zeldzame dier- en plantensoorten wordt ingericht als een rietmoeras en zal bufferend werken in tijden van klimaatopwarming.

Govaert Wendelen (1580 – 1667): beroemd sterrenkundige

Govaert bracht zijn jeugdjaren door in Herk-de-Stad. Hij studeerde kunstgeschiedenis en wetenschappen in Leuven en kerkelijk recht in Orange. Wendelen wordt genoemd als één van de grondleggers van de moderne sterrenkunde.

Van jongs af legde hij zich toe op het verzamelen van eclipswaarnemingen. Hij bestudeerde ook zelf zons- en maansverduisteringen waaronder die van 12 oktober 1605 in de Provence. Daar deed hij ook cartografisch onderzoek; zo bepaalde hij de breedtegraad van Marseille.

Rond 1630 bepaalde hij de afstand tussen de aarde en de zon met de methode van Aristarchus. Hij kwam tot de vaststelling dat de afstand tussen de aarde en de zon 243 maal de afstand tussen de aarde en de maan is (maar de reële afstand is echter 384 maal). Hij deed ook waarnemingen over de manen van Jupiter, deed proeven met slingers en was ervan overtuigd dat de getijden te maken hadden met de stand van de maan.

Hij correspondeerde met de grootste geleerden van zijn tijd: o.m. René Descartes en Constantijn Huygens. Newton citeerde hem in zijn ‘Principia’.
Als sterrenkundige was hij een aanhanger van Copernicus, Kepler en Galileo Galilei. Ook na het Galilei-proces bleef hij aanhanger van de heliocentrische leer.

De maankrater Vendelinus (de gelatiniseerde versie van zijn naam) werd naar hem genoemd. Hij publiceerde in totaal 15 hoogwetenschappelijke werken in het Latijn. Wendelen richtte ook de allereerste Franse sterrenwacht op.

Op de Markt ligt een middagzonnewijzer of een gnomon ter ere van Wendelen.